Zelfs al had ze met vrijwel niemand contact, de hele school gonsde van de verhalen over Silvia. 'Ze kan geesten tevoorschijn roepen,' fluisterden de jongere kinderen uit de lagere klassen. 'Ze danst met volle maan spiernaakt over de heide,' wisten de oudere jongens elkaar te vertellen, hoewel geen van hen haar ooit daadwerkelijk op de heide gezien had. 'Ze leest je gedachten, weet al je geheimen,' huiverden de meisjes. De leerkrachten waren er van overtuigd dat ze knettergek was: het was een raadsel waarom ze ooit op school was toegelaten. Hoewel zijn ouders hem ten strengste hadden verboden om om te gaan met het oudere meisje, wist Erwin dat er maar een manier was om werkelijk uit te vinden wat er waar was van alle geruchten. Hij zou zich voegen bij het kleine groepje kinderen dat elke vrijdagavond samen met Silvia bijeenkwam onder het oude hunebed op de heide. Hij kon onmogelijk voorzien dat wat er die nacht gebeurde zijn hele verdere leven zou veranderen.
......